Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Άδεια πλατεία




‎Δεν θα κιοτέψω...δεν θα τρέξω στη χαρά.
Θα μείνω στις απέναντι επάλξεις έστω και ασυντρόφευτη.
 Το ξέρω εξάλλου, δεν είναι πολυσύχναστο το μέρος.
Άδεια πλατεία,  κενή.
Μια χρεοκοπημένη μόνο εμπόρισσα που λέγεται συνείδηση 
τόλμησε κι έστησε το πάγκο της.
 Πουλά μαχαίρια.
Λέω να πάω κατά κει σήμερα να ψωνίσω.
Ένα μαχαίρι όσο να πεις πάντα  χρειάζεται .
 Για να μπορώ να κόβω το ψωμί.
 Για να ακονίζω πάνω του τη δύναμη μου.
 Για να μπορώ να μαχαιρώσω τον ανεύθυνο εαυτό
 και να κρατήσω μοναχά κείνο τον άνω-θρώσκω.
Ρ/Μ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου