Κισμετ σου λένε.

Σε τούτη δω τη θέση με θυμάμαι πάντα. Σε τούτη τη μοναχική καρεκλα της γραφής. Ομως σε μπούχτισα έμπνευση, να ζήσω θέλω  στο εξης χωρις τη συντροφιά σου. Είπα.Μα ήμουν πάλι εγώ αυτη που απ΄τα μαλλιά σε τράβηξα και σε ξανάφερα κοντά μου.
Κισμετ σου λένε.. Δικαίωμα να σ' αρνηθώ δεν έχω, ούτε μπόρεση.
Ρ/Μ